Damla – Gün4

Sağlıktan daha önemli hiçbir şey yok gerçekten sevgili sangha. (Bu “sangha” kelimesini gerçekten çok sevdim :))
İnsanın canı nerden acırsa kalbi orada atarmış. Ben de sakrum bölgemden başka bir şey düşünemez, konuşamaz oldum. Öyle bir acı. Bırakın yoga yapmayı, oturmak bile bir zulüm. Şuan içinde bulunduğum duruma baktığımda kendime Ceren’in annesinin verdiği tepkiyi veriyorum. Şaşkınlık içerisindeyim.

Bu durumları aynı zamanda kendimi tanımak için bir fırsat olarak görüyorum. Güçlü olmakla ilgili takıntım, hastalıklara karşı korkum, kendi başına mücadele etmekle, yardım istemek arasında kurduğum denge, bu sorunun üzerinden hayatı algılayışım, bakış açım..kısaca her şey sınanıyor sanki. Tepkilerimi gözlemlemek keyifli oluyor. Çok şey öğreniyorum.

Böyle zor zamanlarda, özellikle vücudumda acı/ ağrı hissettiğimde en yardımcı şey nefes farkındalığı meditasyonu oluyor. Hem sakinleşmemi sağlıyor hem de o bölgede bir rahatlama oluyor. Biz doulalar bunu aynı zamanda doğumda kasılmaların üstesinden gelmek üzere gebelerimize de öğretiyoruz. Refleks olarak acı/ ağrı hissettiğimizde çoğunlukla nefesi tutma eğiliminde oluyoruz. Bu alışkanlığımız acı hissini daha da yoğunlaştırmakla kalmıyor, aynı zamanda yarattığı gerginlikle daha fazla acı çekmemize de yol açabiliyor. Nefes farkındalığıyla ben bugün artık adet ağrısı çeksem de ilaç içmeden üstesinden gelebiliyorum.

Aslında olan tek şey zihnin odağını acıdan farklı bir yere taşımak ve beyin dalgalarını beta seviyesinden alfaya seviyesine geçirip bedende bir rahatlama sağlamak.