Simay – Gün 12:

Şanga Selam,

Dolunay Kova’daymış. Kafamın tepesinse böyle kaşıntı gibi garip bir şey var, bir de durma isteği. Kuzey Ay Düğümüm Kova ondan mı bu ekstra somatik etki? Keza 2-3 gündür pek yazasım yok ama sana susasım da olmadığımdan yazmak istedim. Şimdi yazmayacağım ama. Copy paste yapacağım. En içime çokça el daldıran nadide İlhan Berk’in şiirlerinden birini. Çok iyi bir arkadaşım benim. Arkadaş kelimesinin arka-taş’tan gelmesi çok güzel değil mi?

Dolunay niyetimi de şimdi edeyim, İlhan Berk’in üstüne laf etmeyeyim. Hoş şu an üzerinde duruyorum ama. Gerçi üstünde durulası bir şiir zaten. Neyse anladın, lafın altını kısıyorum ki niyetim tatlansın.

Ne bize hizmet etmiyorsa, bu Dolunay’ın kraterlerinde boğulsun diliyorum, kolaylıkla kuantum falan sıçrasın gitsin velfecir kurbağalar. Sevgiler Şanga

Namaste

Simay.

Suydum Ben Geçiyordum

bir yaprak sadece bir yaprak değildir
her şeyin kendine gidilsin

diyordun kuşları, en çok onları anlat
geceyi sonra da, en çok da onu

yaşam ki deli saraylıdır
insanı kendine bırakmalı
zamanı kıyıya çek bak görünen bilinene sığmaz

yolu soruyordum rüzgâra
ben durdum, yol yürüyordu

suydum ben geçiyordum
geniş zamanlı tümceler kuruyordum

İlhan.